اگر هیچ وقت بعد از هر لبخندی خدا را شکر نمی کنید

حقی نخواهید داشت بعد از هر اشکی از او گله مند باشید 

 

 در دیدگاه مولانا، عشق همیشه از دو سو جریان دارد و اگر یک‌طرفه باشد، دیگر عشق نیست؛ و مشکل از جای دیگریست. او بارها در مثنوی و همینطور غزلیات خود با تیکه بر مثال‌های محتلف بر این مسئله تاکید می‌کند.

هیچ عاشق خود نباشد وصل جو

که نه معشوقش بُوَد جویای او

تشنگان گر آب جویند از جهان

آب هم جوید به عالم تشنگان

 در ابتدای دفتر سوم مثنوی، مولانا داستانی تامل برانگیز در این مفهوم نقل می‌کند که خواندنش خالی از لطف نیست. مردی شب و روز به درگاه خداوند راز و نیاز می‌کند و چون مدتها می‌گذرد و «پاسخی» از خدا نمی‌شنود، شیطان او را به شک می‌اندازد که شاید خدا هیچ توجهی به این همه دعای تو ندارد، وگرنه این همه «الله» گفتن تو را، «لبیکی» می‌بود.

آن یکی الله می‌گفتی شبی/تا که شیرین می‌شد از ذکرش لبی

گفت شیطان: آخر ای بسیار گو!/این همه الله را لبیک کو؟

می‌نیاید یک جواب از پیش تخت/چند الله می‌زنی با روی سخت؟

 مرد ساده‌دل، دل شکسته می‌شود و سر بر روی زمین می‌گذارد. در خواب، خضر را می‌بیند و خضر دلیل دل‌آزردگی وی را جویا می‌شود، و مرد می‌گوید که «الله» گفتنش را «لبیکی» از سوی پروردگار نیست.

او شکسته دل شد و بنــهاد سر/دید در خواب او خَضِر را در خُضَر

گفت: هین! از ذکر چون وامانده‌ای؟/چون پشیمانی از آن کش خوانده‌ای؟

گفت: لبیکم نمی‌آید جواب/زان همی ترسم که باشم ردّ باب…

و خضر به او می‌گوید که همان «الله» گفتن تو، خود همان «لبیکی» است که انتظارش را داری، و همان راز و نیاز تو به درگاه خدا، خود دلیل توجه خداوند به توست. این آشفتگی و کشش به درگاه خدا، خود هدیه‌ای از خداست برای تو و هم او بوده که خواسته تا تو را به سوی خویش بکشد…

گفت: آن الله تو، لبیک ماست/وان نیاز و درد و سوزت پیک ماست

حیله‌ها و چاره‌جویی‌های تو/جذب ما بود و گشاد این پای تو

ترس و عشق تو، کمند لطف ماست/زیر هر یاربّ تو، لبیک‌هاست

جان جاهل زین دعا جز دور نیست/زانکه یارب گفتنش دستور نیست

                             صلوات، بهترین هدیه از طرف خداوند برای انسان است.

صلوات، عطری است که دهان انسان را خوشبو می کند.

شما هم دهانتان را با صلوات خوش بو کنید

سُبْحَانَكَ يَا اللَّهُ تَعَالَيْتَ يَا رَحْمَانُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

سُبْحَانَكَ يَا رَحِيمُ تَعَالَيْتَ يَا كَرِيمُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ

سُبْحَانَكَ يَا مَلِكُ تَعَالَيْتَ يَا مَالِكُ أَجِرْنَا مِنَ النَّارِ يَا مُجِيرُ  

منزّهى تو اى خدا،بلندمرتبه هستى اى بخشنده،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،

منزّهى تو اى مهربان،بلندمرتبه هستى‏ اى كريم،ما را از آتش پناه ده اى پناه‏دهنده،

منزّهى تو اى فرمانروا،بلندمرتبه هستى اى مالك،ما را از آتش پناه ده اى‏ 

  جوانی با چاقو وارد مسجد شد وگفت :

                                                               خدا: بنده ی من نماز شب بخوان و آن یازده رکعت است.

بنده: خدایا !خسته ام!نمی توانم.

خدا: بنده ی من، دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر بخوان.

بنده: خدایا !خسته ام برایم مشکل است نیمه شب بیدار شوم.

خدا: بنده ی من قبل از خواب این سه رکعت را بخوان

بنده: خدایا سه رکعت زیاد است

خدا: بنده ی من فقط یک رکعت نماز وتر بخوان

بنده: خدایا !امروز خیلی خسته ام!آیا راه دیگری ندارد؟

خدا: بنده ی من قبل از خواب وضو بگیر و رو به آسمان کن و بگو یا الله

بنده: خدایا!من در رختخواب هستم اگر بلند شوم خواب از سرم می پرد!

خدا: بنده ی من همانجا که دراز کشیده ای تیمم کن و بگو یا الله

بنده: خدایا هوا سرد است!نمی توانم دستانم را از زیر پتو در بیاورم

خدا: بنده ی من در دلت بگو یا الله ما نماز شب برایت حساب می کنیم

بنده اعتنایی نمی کند و می خوابد

خدا:ملائکه ی من! ببینید من آنقدر ساده گرفته ام اما او خوابیده است چیزی به اذان صبح نمانده

او را بیدار کنید دلم برایش تنگ شده است امشب با من حرف نزده

ملائکه: خداوندا! دوباره او را بیدار کردیم ،اما باز خوابید

خدا: ملائکه ی من در گوشش بگویید پروردگارت منتظر توست

ملائکه: پروردگارا! باز هم بیدار نمی شود!

خدا: اذان صبح را می گویند هنگام طلوع آفتاب است ای بنده ی من بیدار شو

نماز صبحت قضا می شود خورشید از مشرق سر بر می آورد

ملائکه:خداوندا نمی خواهی با او قهر کنی؟

خدا: او جز من کسی را ندارد…شاید توبه کرد…

بنده ی من تو به هنگامی که به نماز می ایستی من آنچنان گوش فرا میدهم

که انگار همین یک بنده را دارم و تو چنان غافلی که گویا صد ها خدا داری

 

 متن دعای مخصوص ماه رجب

وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُواْ لِی وَلْیُؤْمِنُواْ بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ

و هرگاه بندگان من از تو در باره من بپرسند [بگو] من نزدیکم و دعاى دعاکننده را به هنگامى که مرا بخواند اجابت مى‏کنم پس [آنان] باید فرمان مرا گردن نهند و به من ایمان آورند باشد که راه یابند(۱۸۶ سوره بقره)

انسان همان‌گونه كه به غذا و آب و هوا محتاج است به عبادت و دعا و مناجات با پروردگار خويش نيز نيازمند است و هيچ عاملي جز دعا و ذكر نمي‌تواند روح آدمي را آرام كند. ذكر و دعا، غذاي حقيقي روح و جان آدمي است و هر كس ناگزير است تمام نيازهاي مادي و معنوي خود را از راه دعا با پروردگار عالم در ميان نهد و از وي كمك بخواهد و خداوند متعال هم به یقین پاسخگوست چرا که صادق مطلق است و خود وعده داده بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را

   در روايات ما آمده که عيد روزي است که انسان در آن مرتکب گناه نشود. احسن الحال هم يعني اين که حالات انسان قرين هيچ گناهي نشود و همه لحظات او با اطاعت خداوند بگذرد. نتيجه اين اطاعت و گناه نکردن رشد و تعالي انسان و تبديل حال او به «احسن الحال» است. بنابراين «احسن الحال» به معناي فاصله گرفتن از گناه و تقرب به خداوند است و بدون اين دو، مولفه مهم «احسن الحال» تحقق نمي يابد.

 اللهم ما بنا من نعمه فمنک لا اله الا انت استغفر ک واتوبالیک

پروردگارا:هر نعمت که ما بندگان را میرسد ازآن توست.خدایی جز تو

نیست.آمرزش میطلبم وبه سوی تو از هر گناه باز می گردم.

مفاتیح الجنان(تعقیب نمازظهر)